Oswoić ciemność w sobie

Na co dzień prowadzi agencję artystyczną Onomatopeja. Gra w swoich spektaklach, jest animatorką zabaw dla dzieci i wydarzeń o profilu kulturalnym. Niedawno Katarzyna Brzozowska dała się poznać jako pisarka o niezwykłej wyobraźni i ogromnym talencie. Jej debiutancka książka „Stukoszelest" zbiera bardzo pozytywne recenzje.

- Twoja pierwsza książka „Stukoszelest" spotkała się z bardzo pozytywnym odbiorem czytelników. Ludzie piszą, że jest to książka wciągająca i jednocześnie mądra. Czy spodziewałaś się tak entuzjastycznych reakcji?

- Na studiach pisarskich uczą nas, że kiedy piszemy, zawsze powinniśmy wyobrazić sobie, kim będzie nasz czytelnik. Ja nigdy tego nie potrafię, piszę w jakimś absolutnym mroku umysłu, odcięta od świata. Nie myślę o tym, kim będzie czytelnik, tylko o tym, jak dobrze napisać to, co siedzi mi w głowie. Dopiero potem, gdy kończę pisać to, co wymyśliłam, zaczynam się zastanawiać, czy to się komuś spodoba. Ale w trakcie pisania nie umiem, być może dlatego, że jestem początkującą autorką. Nie wiem, kim będzie odbiorca. I czasami wydaje mi się, że piszę tylko dla siebie - tej, która miała 10 lat. Tak jakbym sama do siebie pisała listy z przyszłości, „terapeutyzowała" samą siebie. Pewnie jakiś marketingowiec radziłby mi jednak projektować tego odbiorcę, bo nie ukrywajmy - literatura musi się sprzedać. Ale jeżeli ja kogoś widzę, to przede wszystkim siebie w jakimś okresie życia, w którym bym takiej książki potrzebowała. Dlatego właśnie piszę i w taki sposób powstają moje spektakle dla dzieci - wymyślam je trochę dla siebie. Potem mam satysfakcję, gdy widzę, że podobają się dzieciom i dochodzę do wniosku, że ten świat chyba aż tak bardzo się nie zmienił. Nadal mamy podobne problemy, tych samych rzeczy się boimy, tego samego pragniemy. Czy spodziewałam się takiego odbioru książki? Nie zastanawiałam się, kto i co będzie