Wybitna śpiewaczka, dyrektor teatru, reżyser i pedagog

Sylwia BURNICKA-KALISCHEWSKA*

Urszula Trawińska-Moroz była śpiewaczką urodzoną w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak legendarne sopranistki światowej sławy - Maria Callas czy Joan Sutherland. Będąc uczennicą nie mniej znanej, a o pół wieku starszej Ady Sari z Wadowic, odebrała wykształcenie w owym czasie najlepsze z możliwych, stając w rzędzie najwybitniejszych polskich śpiewaczek belcantowych swojego pokolenia.

Wykonywała na scenie najtrudniejsze sopranowe partie operowe, w tym Violettę w „Traviacie" Giuseppe Verdiego i tytułową Łucję z Lammermooru Gaetano Donizettiego, czyniąc z nich, ale i z kilkudziesięciu pozostałych ról w swoim repertuarze, każdorazowo popis doskonały.

Kto nie zetknął się jeszcze ze śpiewem klasycznym, pomyśleć może o łyżwiarstwie figurowym, które takie lekkie i piękne się zdaje, gdy na mistrzów patrzymy, że nikomu nawet przez myśl nie przejdzie, jaki to wysiłek. Tak błogo i lekko brzmiał głos Urszuli